top of page

Kızlar ve Oğlanlar - Les Filles et les Garçons




23 Nisan, neşe doluyor insan. Nerede o eski bayramlar? Bayramlar coşkuydu bizim için. Çocukluğumuzda heyecanla, iple çektiğimiz bizim bayramımızın hazırlıklarına nisan ayı başlarında başlardık. Krepon kağıdından kedi merdivenleri kırmızı beyaz ağırlıklı renklerde bolca hazırlanır, pencereler ve duvarlar bayraklarla donatılırdı. Öğretmenler öğrencilerine günün anlam ve önemini belirten şiirler ezberletirdi ve okurken kalbimiz yerinden çıkacak gibi olur, kimimiz şiirini okurken ağlardı. 23 Nisan sabahı erkenden kalkardık. Tertemiz siyah önlükler, kolalı beyaz yakalar, pırıl pırıl boyanmış genellikle altı pençeli ayakkabılarımızla koşa koşa okula giderdik. Okulda sıra olup ‘5 para ver, 5 para ver,5 para yoksa 10 para ver’ ritmiyle çalan bando takımı, arkasında yavru kurtlar ve sonra biz törenin yapılacağı stadyuma giderdik. Genelde bir 23 Nisan klasiği olan çisil çisil bir yağmur yağardı ama ne gam, kimse hayatından şikayetçi olmazdı. Ne yazıktır ki dünyada ilk ve tek olan 23 Nisan kutlamaları artık zaman içerisinde ruhunu ve coşkusunu kaybediyor. Ulu önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’ün çocuklara ettiği bu güzel armağanın yeniden hak ettiği değere kavuşabilmesi dileğiyle.



Le 23 avril, les gens sont pleins de joie. Où sont ces vieilles fêtes? Les fêtes étaient excitantes pour nous. Nous avons commencé les préparatifs, que nous attendions avec impatience dans notre enfance, au début du mois d'avril. Les guirlandes en papier crépon étaient préparés en abondance dans des couleurs rouges et blanches, les fenêtres et les murs étaient décorés de drapeaux. Les enseignants obligeaient leurs élèves à mémoriser des poèmes indiquant le sens et l'importance de la journée, et nous étions très émus et même certains d'entre nous pleuraient en lisant son poème. Nous avions l'habitude de nous réveiller tôt le matin du 23 avril. Nous nous précipitions à l'école avec des uniformes noirs immaculés, des cols blancs amidonnés et des vieilles chaussures bien cirées. La fanfare jouait le rythme suivie par les scouts et finalement nous, puis nous allions au stade où se déroulerait la cérémonie. Habituellement, il y avait une pluie fine, qui est un classique du 23 avril, mais personne ne s’en plaignait. Malheureusement, les célébrations du 23 avril, qui sont les premières et les seules au monde, perdent leur esprit et leur enthousiasme avec le temps. Nous espérons que ce beau cadeau de notre grand leader Mustafa Kemal ATATÜRK aux enfants pourra retrouver la valeur qu'il mérite.






Son Yazılar

Hepsini Gör

Comments


  • Facebook Sosyal Simge
  • Instagram

Tüm hakları saklıdır. Tous les droits sont réservés.

©2020, Nurten'in Naif Dünyası tarafından Wix.com ile kurulmuştur.

bottom of page