Harran-Urfa

HARRAN

Çivi yazılı kaynaklarda “Harran” şeklinde geçen isim Akkadca ve Sümerce’de “ yol, yola çıkma, kervan” anlamlarını taşıyan “Harranu” sözcüğünden gelmektedir. Burası, ilkçağ da Anadolu-Suriye- Mezopotamya kervan yollarının, orta çağ da ise ipek yolunun Musul-Sincar-Re’sül’ayn-Halep uzantısıyla Irak ve Şam’ı Urfa’ya ve İç Anadolu’ya bağlayan ana yolların kesiştiği noktada büyük bir ticaret ve ziraat merkezi idi. Harran eski devirlerde aynı zamanda Mezopotamya putperestliğinin en önemli merkezlerinden biri olup, burada ay tanrısı Sin ile güneş tanrısı Şamas’ın mabetleri bulunuyordu.

“Harran” adına ilk defa Kültepe ve Mari’de bulunan belgelerde rastlanır. Bu belgelerden anlaşıldığına göre “Harran” adı 4 000 yıldan beri değişmeden günümüze kadar gelmiştir. Bölgedeki pek çok yerleşim yeri gibi önemli bir tarihi merkez olan Harran, ne yazık ki bugün şehirleşme ile mücadelesini kaybetmek üzeredir. Koni biçimindeki Mezopotamya evleri, çağdaş mimari özelliklerine göre yapılan evler nedeniyle, yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Gül yağı, saman, pişmiş toprak ve yumurta akı kullanılan, mimari yapısı ve malzemeleri sayesinde de yazları serin, kışları sıcak tutma özelliğine sahip olan bu evler, aşağıdan yukarıya doğru gittikçe daralır. Yüksekliği içeriden 5 metreye varan ve 30-40 tuğla dizisiyle örülüp, içeriden ve dışarıdan balçıkla sıvanması sayesinde varlıklarını günümüze kadar sürdürmüşlerdir.

Resimde görülen, anasının bacağından tutup yıkadığı çocuğun kim olduğunu mu merak ediyorsunuz? O çocuk başka bir resimden, başka anılardan kaçarken yakalanmış. O da başka bir resmin konusu. Sağlıcakla, sevgiyle kalın.

HARRAN

Dans les sources cunéiformes, le nom "Harran" vient du mot "Harranu", qui signifie "route, départ, caravane" en akkadien et sumérien. Cet endroit est un endroit idéal à l'intersection des routes caravanières Anatolie-Syrie-Mésopotamie dans l'antiquité, et les routes principales reliant l'Irak et Damas à Urfa et l'Anatolie centrale avec l'extension Mossoul-Sinjar-Re'sul'ayn-Alep route de la soie au Moyen Âge, c'était un centre de commerce et d'agriculture. Harran était également l'un des centres les plus importants du paganisme mésopotamien dans les temps anciens, où il y avait des temples du dieu de la lune Sin et du dieu du soleil Shamas.

Le nom "Harran" est d'abord rencontré dans des documents trouvés à Kültepe et Mari. Comme il ressort de ces documents, le nom "Harran" est resté inchangé depuis 4 000 ans. Harran, qui est un centre historique important comme de nombreuses agglomérations de la région, est malheureusement sur le point de perdre aujourd'hui son combat contre l'urbanisation. Les maisons mésopotamiennes en forme de cône sont en danger d'extinction à cause des maisons construites selon leurs caractéristiques architecturales contemporaines. Ces maisons, qui utilisent de l'huile de rose, de la paille, de la terre cuite et des blancs d'œufs, ont la particularité de les garder fraîches en été et chaudes en hiver grâce à leur structure architecturale et leurs matériaux. Ces maisons fabriquées avec 30-40 briques et atteignant 5 mètres de haut de l'intérieur ont été construites en tricotant avec une ficelle et ont survécu jusqu'à nos jours grâce à leur enduit de boue de l'intérieur et de l'extérieur.

Vous vous demandez qui est l'enfant dans le tableau dont la mère le ratrappe et lave sa jambe ? Cet enfant a été surpris en train de s'échapper d'un autre tableau, d'un autre souvenir. C'est le sujet d'un autre tableau. Restez bien, restez avec amour.